رفتم منزل یکی از معاونان و همرزمان حاج قاسم؛ کوهی از آرامش را در آغوش گرفتم. کلمه تسلیت که بر زبانم جاری شد گفت: در شهادت حاج قاسم نباید تسلیت گفت و خاطره ای از شهید تعریف کرد: «در حلب با حاجی قدم می‌زدیم به او گفتم: نمی‌دانم گیر کار من و تو کجاست که زیر این همه آتش شهید نمی‌شویم؛ گفت: مطلبی را به تو می‌گویم تا زنده ام جایی نقل نکن: *من اصل شهادتم را گرفته ام؛ اما زمانش را تا حد زیادی به خودم واگذار کرده‌اند* ».

این دست‌نوشته هم سند آن.

مصطفی الهیاری


مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین مطالب این وبلاگ

محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

باس مووی _دانلود فیلم از انگیزه به هدف آشپزخونه Jami sesootweb پی آر پی ( PRP ) یا پلاکت درمانی مجله خبری بابک یلدا نیوز